از نظر اسلام در حفظ حریم در ارتباط با نامحرم فرقی بین محیط واقعی و محیط مجازی نخواهد بود وارتباط در محیط مجازی همانند خلوت دو نامحرم است وچون کسی به آنجا راه ندارد ، بنابراین محل اشکال است.البته با توجه به احکام و متون اسلامی اگر خوف افتادن به حرام و قصد لذت بردن در میان نباشد،اشکالی وارد نیست .در تشخیص خوف و قصد لذت انسان خود مهمترین قاضی خویش است و از وضع خویش آگاه است .
باید توجه داشته باشیم گاه در شروع ارتباط با نامحرم هیچ قصد و احساس گناهی در میان نیست ولی چه بسا همین هم صحبتی ها غرایز جنسی افراد را تحریک کرده و یک الفت و محبت شهوانی بین
مرد و زن ایجاد می شود واین نقطه ی آغاز انحراف و فساد است.بنابراین بر هر مسلمانی لازم است در برابر شکسته شدن مرزهای شرعی ایستادگی کند وچنانچه قصد بالا بردن آگاهی های خود را دارد ترجیحا به همجنسان خود مراجعه کند.
شکسته شدن قبح ارتباط با نامحرم
با توجه به اینکه اینترنت تبدیل به زبانی رایج، علی الخصوص بین جوانان شده است،یکی از مهمترین مسائلی که این روزها جامعه ما را تهدید می کند، شکسته شدن قبح ارتباط با نامحرم است.
البته ارتباط در این فضا (چت کردن) فی نفسه اشکالی ندارد اما در صورتی که مفسده داشته باشد و یا باعث گناه شود جایز نیست چون شیطان وعده داده است بین دو نامحرم حاضر شود و تا آن دو را به گناه نکشد دست برندارد.به نظر می رسد پرداخت هرچه بیشتر و جامع تر به این موضوع از ضرورت های جامعه امروز علی الخصوص در دانشگاه ها و محیط های مذهبی می باشد چرا که با عباراتی نظیر اینکه ؛فضای مجازی ادبیات مخصوص به خود را دارد و رعایت
آداب برخورد حضوری را در آن لزوم نمی دانند ،بسیاری از انحرافات شکل گرفته است .
احکام ارتباط با نامحرم در فضای مجازی
حكم استفاده از اتاق گفتگو (چت كردن) در اينترنت با جنس مخالف؛با عدم امن از افتادن به گناه اگرچه به كشيده شدن به آن حرام است.
حكم چت كردن با شخصى كه از جنسيت او بى اطلاع هستيم را بفرمائيد.در صورت اطمينان از جنسيت چطور؛
در هر دو صورت اگر خوف وقوع حرام است جايز نيست .
حكم نامه نگارى و يا چت كردن با نامحرم در اينترنت؛با خوف وقوع در حرام جايز نيست
چت كردن براى افراد متاهل چه حكمى دارد
صرف حرفهاى معمول؛چنانچه همراه با التذاذ نباشد و موجب خوف وقوع در حرام هم نباشد مانعى ندارد.
راهکارها
در فرهنگ ديني، اسلام به ما توصيه مي كند، روابط دختر و پسر در حد ضرورت باشد و فرد روح و ذهن خود را از اين گونه امور آزاد گرداند؛ هنگامي هم كه فرد به سن رشد و بلوغ مي رسد، با مشورت بزرگان و خانواده، مقدمات امر مقدس ازدواج را فراهم ساخته، و محبت هاي صادقانه خويش را در كانون گرم خانواده بارور سازد و بقيه ذهن خويش را از شهوات منصرف و به كارهاي عقلايي و شرعي مشغول شود.
علت اینکه چرا اینقدر در مورد این مسائل سفارش شده، این است که یکی از غرایز قوی در انسان شهوات جنسی است که اگر طغیان و سرکشی کند، کنترل آن ناممکن یا مشکل خواهد بود.
بروز و ظهور و غلبه غریزه ی شهوانی هم در انسان به صورت پلکانی و تدریجی هست، و به تعبیر قرآن کریم شیطان از طریق سیاست گام به گام به هدف خودش میرسه.
وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبينٌ
بررسی و ریشه یابی بسیاری از گناهان و جنایات که هر روز در جوامع مختلف
رخ می دهد نیز نشان دهنده همین موضوع است که از مسائل ناچیز و عادی آغاز شده اند.
جلوگیری از وسوسه های شیطانی در ابتدای امر و قدم اوّل آسان است چون هنوز موقعیت شیطان و غرایز شهوانی ضعیف است، ولی اگر فردی در قدم اول از شیطان و هوی و هوس تبعیت کند، موقعیت خود را در مقابله با آنها تضعیف نموده و باعث تقویت نیروهای شیطانی و غرایز شهوانی خواهد شد. و در آن صورت مقاومت مشکل تر خواهد شد. به عبارتی همیشه پیش گیری راحت تر از درمان است.
به همین جهات اسلام در مبارزه با انحراف از زمینه های آن نیز جلوگیری به عمل آورد، مثلاً مردها را از نشستن در جای زن قبل از سرد شدن، نهی نمود.
و یا به زن ها دستور داده در برخورد با نامحرم نرمی و ملاطفت نشان ندهند.
پيام قرآن، آزادى از هر قيد و بند و عبوديتى، جز عبوديت خداوند متعال است و اين، معنايى وسيع دارد كه هر كس به سنت و سيره عملى اسلام دقت كند، و آن را با سيره ظلمى كه تمدن غرب در بين افراد جامعه و طبقات آن اعمال مى كند، مقايسه نمايد، به خوبى درك مى كند كه اسلام، بشر را آزاد و تمدن غرب او را اسير هوا و هوس و جاه طلبى ها كرده است.
دين مبين اسلام، نيازها و غرايز انسان را به صورت قانونمند و معقول به سوى روش هاى صحيح، راهنمايى و با هر عاملى كه به شخصيت و كرامت انسان ضربه بزند، مقابله كرده است. از جمله غرايز طبيعى انسان، خواسته جنسى اوست كه دين اسلام در بين مكتب هاى مختلف، روشى معتدل و معقول براى هدايت اين غريزه به راه صحيح و درستـ ارايه كرده است.
انشاءالله خداوند متعال به همه ما توفیق عنایت کند تا با بصیرت و آگاهی و عدم توجیه و عذر تراشی، عامل به وظایفمون بوده و جزء بندگان پرهیزکار او باشیم.
